Opublikowane przez
Dzieci mają różne sposoby na odreagowanie negatywnych emocji. Najczęściej rodzicom wydaje się, że dziecko wyrażając emocje jest niegrzeczne i chce zrobić im na złość. Tymczasem warto nauczyć się radzić sobie z emocjami dziecka, a także nauczyć dziecko odpowiedniego reagowania na złość, smutek czy ból.
Przejawy negatywnych emocji wieku wczesnodziecięcego
Największy problem z wyrażaniem i kontrolowaniem emocji mają dzieci, które jeszcze nie potrafią mówić, a więc takie, które nie ukończyły 3. roku życia. Brak możliwości wyżalenia się czy nawet wykrzyczenia swoich racji sprawia, że dziecko szuka innego sposobu, aby pokazać, że jest niezadowolone. Z jednej strony dziecko jest bowiem przytłoczone sytuacją, z drugiej zaś tym, że nie potrafi powiedzieć, o co tak naprawdę chodzi. Najczęściej powodem złości u dziecka jest fakt, iż nie postępujemy tak, jak ono by tego chciało. Przykładem tego, jak dzieci wyrażają negatywne emocje, jest uderzanie głową o ścianę, rzucanie przedmiotami, drapanie, bicie czy kopanie. Tego typu zachowania możemy zaobserwować także wtedy, gdy dziecko jest smutne bądź gdy coś je boli.
Jak sobie poradzić?
W momentach, w których dziecko próbuje wyrażać swoje emocje na powyższe sposoby, rodzice powinni zachować zimną krew. Niestety, nie jest to proste. Warto jednak pamiętać, że krzyk, groźby i zakazy niczego tutaj nie załatwią. Niektórzy rodzice zostawiają dziecko samo w łóżeczku lub w pokoju do czasu, aż się uspokoi. Nie jest to dobra metoda – dziecko uważa bowiem, że zostało bez pomocy, pozostawione samo sobie. Nie rozumie, że to co robi, jest złe. O wiele lepiej jest więc spróbować uspokoić dziecko. Można je przytulić, wziąć na kolana, spróbować zainteresować czymś innym. Przede wszystkim jednak zadaniem rodzica jest wytłumaczenie dziecku, że postępuje niewłaściwie i że takie zachowania nie mogą mieć miejsca. Dziecko, choć jeszcze nie mówi, doskonale rozumie to, co chcemy mu przekazać. Nie łudźmy się jednak, że zachowanie malucha nie będzie się powtarzać – ile razy my sami mówimy sobie, że nie będziemy się denerwować, a w stresujących sytuacjach zdarza nam się wybuchać?
Wsparcie dla dziecka
Maluch z wiekiem powinien nauczyć się radzić sobie z negatywnymi emocjami, w szczególności, gdy będzie je już potrafił wyrazić słownie. Rodzice powinni cały czas pielęgnować w nim przeświadczenie, że autoagresja czy agresja wobec innych nie jest sposobem na rozwiązywanie problemów czy też wyładowywanie emocji. Agresywne zachowania powinny całkowicie zaniknąć, jeśli jednak tak się nie stanie, konieczna może okazać się wizyta u psychologa dziecięcego. Rodzice powinni dawać też dziecku dobry przykład – nie krzyczeć, nie używać niecenzuralnych słów, nie denerwować się w obecności malucha. Nawet uderzanie w niedziałające urządzenie może spowodować, że maluch przyswoi sobie takie sposób radzenia sobie z problemem i gdy zepsuje się zabawka, zacznie nią rzucać. Nie musi to oznaczać, że jest agresywny – po prostu kopiuje zachowanie rodzica, dlatego na każdym kroku powinniśmy zachowywać się spokojnie i reagować złością.