Wielu rodziców bierze udział w programach edukacyjnych Montessori, ale nie wszyscy wiedzą, że podejście Montessori można również wykorzystać do urządzenia domu. Zdarza się, że rodzice intuicyjnie, nie zdając sobie z tego sprawy, wcielają w życie podstawowe zasady Montessori w urządzaniu mieszkania. Obserwując potrzeby dziecka i dopasowując otoczenie tak, aby dziecko mogło wykonywać pewne czynności samodzielnie, tworzymy dom według norm Marii Montessori.
Co oznacza wyposażenie pokoju metodą Montessori?
Maria Montessori stworzyła koncepcję niejako zaaranżowanego otoczenia, którego głównym celem jest pomoc dziecku w uniezależnianiu się od dorosłych, a także promowanie niezależnej nauki i eksploracji. Oznacza to, że osoba dorosła musi spojrzeć na pokój, kuchnię, łazienkę oczami dziecka i przygotować otoczenie tak, aby było bezpieczne, dostępne i atrakcyjne dla dziecka. W takim środowisku nie ma potrzeby mówić dziecku „Nie dotykaj!” lub „Nie idź tam!”. Wręcz przeciwnie, dziecko może wszystkiego dotykać i wszystkim bawić się, ponieważ wystrój pokoju jest stworzony pod tym kątem.
Główne zasady urządzania domu zgodnie z filozofią Montessori
Przyjrzyjmy się zasadom w urządzaniu przestrzeni mieszkalnych inspirowanemu metodą Montessori, aby zrozumieć, jakich mebli i przedmiotów potrzebujemy oraz jak najlepiej je rozmieścić, pamiętając o bezpieczeństwie dziecka i promowaniu niezależności.
Oto główne zasady:
Wszystko zależne od wzrostu dziecka. Wybierz meble, z których dziecko będzie mogło korzystać samodzielnie – stoły i krzesła odpowiednie do jego wzrostu. Na przykład punktem odniesienia przy wyborze krzesła jest to, aby nóżki dziecka stabilnie sięgały podłogi. Dobrym rozwiązaniem są meble, które „rosną” wraz z dzieckiem lub których design ulega przeobrażeniom.
Pokój z perspektywy dziecka. Usiądź na podłodze w każdym pokoju, aby zobaczyć, jak to wygląda, z punktu widzenia dziecka. Być może pod półkami znajdują się druty, które przyciągają uwagę, być może gniazdka elektryczne nie są zamknięte lub widzisz potrzebę zamków w oknach. Umieść wszystkie niebezpieczne przedmioty w miejscu, w którym dziecko nie może ich dosięgnąć. Oceń, czy półki są dostępne dla dziecka, czy nie są przeładowane. Spróbuj postawić się na miejscu dziecka i przewidzieć, co będzie chciało robić w pokoju, czy może się w nim poruszać i bawić bezpiecznie i samodzielnie?
Niezależność. Ulepsz dom, myśląc o tym, jak ułatwi to dziecku codzienne życie. Na przykład postaw stołek w pobliżu blatu kuchennego z dzbanem wody i szklanką odpowiedniej wielkości, aby dziecko mogło nalać sobie wody. Ułóż książki, kredki, zabawki i materiały na tacach lub płaskich koszyczkach, tak aby dziecko mogło wziąć cały zestaw z półki.
Fascynujące zajęcia. Znajdź zabawki lub materiały edukacyjne odpowiednie dla wieku i rozwoju dziecka i umieść je na otwartych półkach, a nie w zamkniętych pudełkach lub szafkach. Monitoruj rozwój dziecka, zastąp gry, z których dziecko już nie korzysta, nowymi, które mogą potencjalnie wzbudzić zainteresowanie.
Piękno otoczenia. Urządzając pokój zawsze myśl o aspekcie estetycznym, gdyż dziecko będzie się cieszyć i uczyć w późniejszym życiu, jak dbać o piękne otoczenie. Zadbaj o dzieła sztuki znajdujące się na wysokości oczu dziecka, żywe rośliny i inne elementy dodające pomieszczeniu piękna i przytulności.
Miejsce na wszystko i wszystko na swoim miejscu. Małe dzieci mają szczególnie silne poczucie porządku i szybko uczą się, gdzie jest, każdy przedmiot. Prawdopodobnie zauważyłeś u swojego dziecka, że dziecko nalega, abyś powiesił płaszcz dokładnie tam, skąd go wziąłeś, i nigdzie indziej. W związku z tym, jeśli utrzymamy porządek w domu i pokażemy, że każda rzecz ma swoje miejsce, dziecko doskonale się tego uczy i ćwiczy.