Opublikowane przez
„Czego nie ma najpierw w zmysłach, tego nie ma później w umyśle”
Maria Montessori
Matematyka jest wszędzie wokół nas. Dzieci od początku swojego życia poznają różne kształty, wielkości, szacują ciężar trzymanych w ręku przedmiotów. Rozumienie umysłu matematycznego w ujęciu Montessori odnosi się do używania matematyki w naszych codziennych czynnościach. Każdy nasz ruch wymaga kalkulacji oraz precyzji. Gdy dziecko podnosi łyżkę do buzi, też używa kalkulacji. Codziennie wykonuje zadania, które wymagają od niego logicznego myślenia.
Formowanie się umysłu matematycznego, który pozostaje na całe życie rozpoczyna się poprzez wczesne, proste i codzienne czynności, takie jak zbieranie, liczenie, sortowanie, układanie przedmiotów według jakiegoś porządku, klasyfikację, porównywanie kształtów, rozmiarów, kolorów, przenoszenie ciężkich obiektów w rękach lub na tacy oraz odkrywanie zależności i podobieństw dzięki tym czynnościom. Dziecko w przedszkolu Montessori jest przygotowywane od początku do rozumienia pojęć matematycznych. Ćwiczenia z życia codziennego oraz pomoce sensoryczne służą do pierwszych spotkań z matematyką. Podczas ćwiczeń praktycznych dzieci kalkulują, ile wody nalać do butelki albo ile pasty do butów potrzebują. Wykonują także swoje zadania w logicznym porządku. Robiąc to w sposób precyzyjny, rozwijają koncentrację, niezbędną do późniejszych zadań matematycznych. Podczas ćwiczeń z życia codziennego dzieci budują pewność siebie oraz akceptują swoje błędy, co jest też bardzo istotne przy nauce matematyki.
Edukacja matematyczna w systemie Montessori umożliwia dziecku samodzielne, czynnościowe nabywanie nowych umiejętności i wiadomości, rozwijanie zainteresowania matematyką, wprowadzanie w świat liczb, odkrywanie znaczenia kodowania i działań numerycznych. Sprzyja podejmowaniu celowych działań zmierzających do rozwiązywania zadań matematycznych oraz rozwijaniu odporności emocjonalnej. Wynika to z obowiązującej w systemie Montessori i bardzo istotnej z punktu widzenia pracy dziecka, zasady ciągłości oddziaływań. Cały materiał rozwojowy stanowi integralną całość. Każdy następny materiał różni się od poprzednich stopniowo zwiększającym się poziomem trudności i wymaganym myśleniem abstrakcyjnym, prowadząc w sposób logiczny i uporządkowany na coraz wyższe poziomy rozumienia i wiedzy. I tak różowa wieża uczy nie tylko pojęć większy, mniejszy, ale też wprowadza w świat potęgowania, co powtórzy się jeszcze przy kostce dwumianowej i trójmianowej, ale także w tablicy Pitagorasa. Trójkąty konstrukcyjne wprowadzają dzieci w świat ułamków i tworzenie nowych figur geometrycznych.
Ulubiona pomoc dzieci, czyli złoty materiał Montessori wprowadza dziecko w budowę systemu dziesiętnego poprzez konkret. Pojedyncza perełka to jedność, pręcik to dziesiątka, kwadrat to setka, a sześcian to tysiąc. Biorąc materiał do ręki dziecko odczuwa różnicę w wymiarze i ciężarze, przeliczając i zamieniając na kolejne pozycje rozumie tworzenie liczb. Grając w bank działania matematyczne przeprowadzane na pomocach sensorycznych przenoszone są w sferę abstrakcyjną. Dzieci dzięki tej pomocy rozwijają umiejętności przeliczania pełnymi dziesiątkami i setkami; przyporządkowują symbol graficzny liczby do podanej ilości, wykonują działania matematycznych w systemie dziesiątkowym; poznają znaki dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia.