Opublikowane przez
Współpraca na linii rodzic-nauczyciel okazuje się niezbędna w kontekście prawidłowego rozwoju dziecka oraz zdobywania przez nie kolejnych umiejętność społecznych. Temat ten jest jednak często pomijany w szkołach zwykłych, natomiast stanowi swego rodzaju priorytet w placówkach montessoriańskich. Na czym polega efektywna współpraca rodziców i nauczycieli?
Uzupełnianie relacji z obserwacji dziecka
Pedagogika Montessori zakłada wnikliwą obserwację dziecka, a tym samym wyciąganie wniosków dotyczących jego potrzeb czy ewentualnych problemów. Każdy rodzic z pewnością zauważył, że dziecko zupełnie inaczej zachowuje się w domowym zaciszu, inaczej natomiast przebywając w grupie. Podobnie jest w żłobku, przedszkolu czy szkole. Dlatego też bardzo istotne są rozmowy nauczycieli z rodzicami, które pozwalają uzupełniać spostrzeżenia wynikające z wnikliwej obserwacji dziecka. Bardzo często rodzice nie zdają sobie sprawy z tego, co dziecko potrafi, nauczyciele natomiast przedwcześnie wysnuwają wnioski, dotyczące rozwoju dziecka. Dopiero uzupełnienie obrazu zachowania pociechy w placówce oraz w domu pozwala podjąć ewentualne kroki, zwłaszcza w przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości.
Pomoc w rozwiązywaniu problemów wychowawczych
Problemy wychowawcze i rozwojowe mogą dotyczyć dzieci w każdym wieku. Rodzice obserwują pewne niepokojące zachowania, przy czym nie wiedzą, do kogo właściwie udać się z problemem. Specjalista leczenia zaburzeń sensorycznych, psycholog, a może pedagog specjalny? Nauczyciel, po szczegółowym zapoznaniu się ze sprawą, pomoże obrać właściwą ścieżkę, tak aby przede wszystkim nie zaszkodzić dziecku. Pamiętajmy, że odwiedzanie kolejnych gabinetów, w których nie otrzymamy pomocy, nie jest korzystne – lepiej od razu udać się do osoby, posiadającej odpowiednie kompetencje. Dodatkowo nauczyciel może sporządzić opinię, na podstawie której specjaliście łatwiej będzie postawić diagnozę. Ten bowiem zawsze zapyta o zachowania dziecka w placówce edukacyjnej, chcąc uzyskać pełny obraz sytuacji.
Postępowanie z dzieckiem uzdolnionym
Nauczyciele mogą zauważać w dzieciach pewien potencjał – niektóre pięknie rysują, inne potrafią poruszać się płynnie do rytmu, a pozostałe wykazują talent wokalny. Rodzice często nie wiedzą, w jakim wieku dziecko powinno uczęszczać na dodatkowe zajęcia oraz jaki ich rodzaj wybrać. Wtedy z pomocą przychodzi nauczyciel, który może zasugerować dalszą ścieżkę postępowania. W tym kontekście współpraca pomiędzy nauczycielami a rodzicami nabiera szczególnego znaczenia w szkole, gdy dzieci zdobywają już pierwsze, konkretne wiadomości. Jeśli pedagog zauważy talent do języków, może zasugerować kontynuowanie nauki na zajęciach pozalekcyjnych, lecz jednocześnie doradzi, jaką formę przyswajania wiedzy wybrać dla dziecka w danym wieku. W prawidłowym postępowaniu z dzieckiem uzdolnionym chodzi przede wszystkim o to, aby nie zaniedbać talentów. Z czasem coraz trudniej będzie je rozwijać, gdyż zarówno mózg dziecka, jak i ciało staja się mniej plastyczne.