Opublikowane przez
Każdy z nas jest inny. Ma inne podejście do życia, inny temperament, inną hierarchię potrzeb. Ta różnorodność nie rodzi się w człowieku z czasem, ale jest zapisana w nas już od urodzenia. Nie da się zatem edukować wszystkich dzieci tymi samymi metodami. Jedne chłoną wiedzę głównie poprzez słuchanie, inne muszą doświadczyć danego zjawiska na własnej skórze. Aby uzyskać optymalne efekty przekazywania wiedzy najmłodszym, należałoby do każdego podejść w maksymalnie indywidualny sposób.
Kim była Maria Montessori?
Metoda edukacji indywidualnymi metodami swoje korzenie ma w teorii stworzonej przez włoską lekarkę. Maria Montessori jako jedna z pierwszych zauważyła, że w nauczaniu najmłodszych wagę przede wszystkim należy kłaść na swobodny rozwój. Sztywne ramy szkolnego sposobu przekazywania wiedzy zabijają w dzieciach kreatywność i ochotę do nauki. Montessori, do stworzenia tego podejścia pedagogicznego, zainspirowała praca z dziećmi z problemami psychicznymi. Dopiero w późniejszej fazie zaczęła ją rozszerzać na ogół edukacji. Podstawą jej ideologii jest wolność. Dziecko w procesie edukacji nie może być tłamszone przez wymagania dorosłych, ale powinno mieć pełną swobodę do zdobywania wiedzy na różne sposoby.
Cykl rozwojowy człowieka
Maria Montessori w swoim podejściu pedagogicznym przede wszystkim uwzględniała fazy rozwoju człowieka. Do szóstego roku życia dziecko jest w fazie, która głównie nastawiona jest na język, ruch, naukę zachowań społecznych i porządek. Do dwunastego roku życia pula ta powiększa się o zasady moralne, wymiar religijny oraz rozróżnianie dobra i zła. Ostatnią fazą, która obejmuje dzieci do osiemnastego roku życia, jest nastawienie na budowanie pewności siebie i odpowiedzialności. Edukacja na każdym etapie powinna uwzględniać te czynniki, które w danym momencie są najważniejsze w rozwoju dziecka.
Zasady pedagogiczne w praktyce
Metoda Montessori w praktyce bazuje na kilkunastu zasadach, których powinno się przestrzegać, aby zapewnić dziecku swobodne przyswajane wiedzy. Jedną z podstawowych jest zasada swobodnego wyboru. Zgodnie z jej założeniami to dziecko wybiera sobie temat i rodzaj pracy. To od niego zależy czym i przez jak długi czas będzie się zajmował. Praca nauczyciela w tym przypadku ogranicza się do odpowiedniego przygotowania otoczenia, które rzeczywiście pozwoli dziecku na zdobycie konkretnej wiedzy. Kolejną z zasad jest zasada swobodnego wyboru materiału. Wszelkie materiały edukacyjne muszą być umieszczone w taki sposób, aby dziecko miało do nich swobodny dostęp, czyli muszą znajdować się w zasięgu ręki dziecka. Może nam się wydawać, że Montessori przesadnie uwypukla swobodę dzieci, która ciężka jest do osiągnięcia w praktyce. Jednak niektóre z jej zasad nakładają również na najmłodszych pewne obowiązki. Świetnym przykładem jest zasada porządku. Montessori przekonuje, że porządek w pomieszczeniu zapewnia porządek w sercu i dlatego też każdy materiał edukacyjny musi mieć określone miejsce, na którym dzieci bez trudu go odnajdą i będą wiedziały również gdzie go odłożyć po skończonej pracy.